KARIMAN’DA DEMİRCİLİK GELENEĞİ
Karaman’da ikamet eden 67 yaşındaki Duran Elmas, çocuk yaşlarda babasından öğrendiği demircilik mesleğini yıllardır sürdürüyor. Eski sanayi bölgesindeki atölyesinde çapa, kazma, bıçak, satır ve balta gibi aletler üreten Elmas, 10 yaşındayken babasının yanında çıraklık yapmaya başladı.
Dedesinden aldığı mesleği aynı titizlikle devam ettiren Elmas, son 57 yılda pek çok çırak yetiştirmiş. Elmas, AA muhabirine verdiği demeçte, ilkokul yıllarında dersten çıkıp babasıyla çalıştığını anlattı. O dönemlerde işlerinin yoğun olduğunu vurgulayan Elmas, günlerinin büyük bir kısmını iş yapmadan geçirdiğini belirtti. Okula giderken bile sürekli dükkanda çalıştığını ifade eden Elmas, “Sabah dükkanı açar, öğlen elimizi yüzümüzü yıkayıp okula giderdik. Eskiden demircilik çok iyiydi,” dedi. Geçmişte insanların köylerinden eşekle gelerek bıçak ve balta yaptırdığını hatırlatan Elmas, “Şimdi makineler biçiyor. Şimdi işlerimizin tadı yok. 2000’lere kadar burada 15-20 demirci vardı,” diye ekledi.
Yaşının getirdiği zorluklar nedeniyle artık tek başına demir dövmekte zorlandığını, fakat yetiştirecek çırak bulamadığını vurgulayan Elmas, mesleğin unutulmaya yüz tuttuğunu ifade etti. “Artık eleman yetişmiyor. Eskiden insanlar köyden yemeğini alır, yanımıza iş öğrenmeye gelirdi,” diyen Elmas, bu işi herkesin yapamayacağını ve tehlikeli olduğunu belirtti. “Demiri döverken yapan da, yardım eden de usta olacak. Eskiden işe sabah başlar, akşam ezanıyla bitirirdik. Örsün, körüğün sesi hiç kesilmezdi,” şeklinde konuştu. Elmas, şu günlerde köylülerin kullandığı tarım aletlerini yaptığını dile getirirken, köylülerin kalmadığını ve herkesin fabrikalarda çalışmak için gittiğini sözlerine ekledi. “Buralarda 2 ya da 3 demirci kaldı, gerisi mesleği bıraktı. Yeni nesil bu zanaatı öğrense iyi olur,” dedi.