İnşaat sektörü şu anda aylık 70.000 TL’lik maaşın cazibesine rağmen işçi kıtlığıyla boğuşuyor. Özellikle artan inşaat maliyetlerinin ortasında, işverenler vasıflı sıvacılar, kaynakçılar ve boyacılar bulmakta zorlanıyor. Bu işgücü sıkıntısının arkasındaki başlıca nedenler nelerdir?
İnşaat sektörü hem personel bulmakta hem de malzeme ve hammadde temininde sıkıntı yaşamaktadır. İnşaat Maliyet Endeksi, Ekim ayında bir önceki yılın aynı ayına göre %65,93 oranında önemli bir artış gördü.
- İşçilik Maliyeti Artışları:
- En önemli artışlar, işgücü endeksinde geçen yılın aynı ayına göre %113,42’lik şaşırtıcı bir artışla işgücü maliyetlerinde meydana geldi. Bu artış, özellikle 6 Şubat depremindeki trajik kayıplardan sonra, depreme eğilimli bölgelerde artan istihdam seferberliğine bağlanıyor.
- Kentsel Yenileme ve Yeniden Yapılaşma:
- Deprem, etkilenen şehirlerin yeniden inşası için yoğun çabalara yol açtı. Son on ay içinde yaklaşık 46.000 ev teslim edilebilir ve hatta yaşanabilir hale geldi ve aylık 10.000 ila 20.000 ev teslim etme taahhüdü devam ediyor.
- Uluslararası Projeler:
- Türkiye’nin inşaat ihracatı sektörü, özellikle Ağustos 2023 itibarıyla yurt dışında üstlenilen 11.800 proje, daha nitelikli iş gücü talebine önemli katkı sağlıyor. Türk inşaat sektörü, 133 ülkede toplam 482 milyar dolarlık hacme başarıyla ulaştı.
- Personel Eksikliği:
- İnşaat sektörü, özellikle çırak, zanaatkar ve boyacı gibi orta kademelerde işgücü sıkıntısı yaşıyor. Bu rollere olan talep, kentsel dönüşüm projelerine artan odaklanma ile yoğunlaşmaktadır.
- Gelecek İş Gücü Planlaması:
- Kalıpçılar, sıvacılar ve seramikçiler gibi rollerde vasıflı işgücü planlaması, inşaat sektöründeki işgücü eksikliğini gidermek için çok önemlidir.
- Düzenleyici Reformlar:
- Beton, çimento ve çelik gibi ana inşaat malzemelerinde maliyet düşürmeyi teşvik eden düzenleyici reformların uygulanması için somut adımların atılması gerekmektedir.
Anadolu Yakası Müteahhitler Birliği (AYİDER) Başkanı Hakan Şişik, “Günlük 1.500 ile 2.000 TL arasında değişen ücretler vermemize rağmen vasıflı işçi bulmakta zorlanıyoruz. Bunun bir nedeni, işgücümüzdeki üniversite mezunlarının sayısının artmasıdır. Bir diğer etken ise vasıflı işçilerin ağırlıklı olarak deprem eğilimli bölgelerde çalışıyor olması” dedi.
İşgücü eksikliğini gidermek için meslek liseleri ile ortak projeler şarttır. Hem mavi yakalı hem de beyaz yakalı yetenekleri yetiştirmek için ekonominin ihtiyaçlarına uygun girişimler geliştirilmelidir. Her yerde daha fazla üniversite açmak yerine, ekonominin gereksinimlerine dayalı hedefe yönelik bir eğitim yaklaşımı kritik öneme sahiptir.
Sonuç olarak, Türkiye’de itici bir güç olan inşaat sektörü, yenilikçi çözümler gerektiren zorluklarla karşı karşıyadır. Sektör, dalgalanan maliyetlerin ve işgücü kıtlığının karmaşıklığında gezinirken, sürdürülebilir büyüme için stratejik planlama, düzenleyici reformlar ve mesleki eğitime odaklanma zorunludur.