Şenol Fidancı, Tespih Yapımına Yöneldi

ŞENOL FİDANCI TESBİH SANATINI YAŞATIYOR

İstanbul’un Arnavutköy ilçesinde yaşayan Şenol Fidancı, torna ustalığını geride bırakarak tespih yapımına kalbini veriyor. Yaklaşık 20 yıldır el yapımı özel tespihler üreten Fidancı, bu mesleğe sanat gözüyle bakıyor ve işini büyük bir aşkla icra ediyor. Türk kültüründe önemli bir yer tutan tespihler, meraklıları tarafından ilgiyle karşılanıyor. Arnavutköy’deki tespih atölyesinde üretilen tespihler, özel yapımlarıyla dikkat çekiyor. Atölyede en düşük fiyatlı tespihin 210 dolardan satışa sunulduğu görülüyor. Tek başına çalışan 20 yıllık ustası Şenol Fidancı, yaptığı işi bir sanat olarak nitelendiriyor.

TESBİH YAPIMI BİR SANATTIR

Fidancı, yıllarca tornacılık yaptığını ve tespih yapımına bir arkadaşının önerisiyle yöneldiğini belirtiyor. “Tespih yapmak için ortamın güzel olacak. Stres yapmayacaksın, sanat icra edeceksin” diyor. Atölyede geçirdiği günleri paylaşan Fidancı, sabahları müzik açarak ve Türk kahvesi içerek güne başladığını ifade ediyor. “Genelde siparişe çalışıyorum, boş vakitlerimde de tezgaha çalışıyorum. Ama üç beş tespihten sonra mutlaka kendime bir ödül vermem lazım” diyor. Tespih yapmaktan büyük keyif aldığını ve tornacılığın sağladığı simetri ile detaycı olmanın avantajlarını fark ettiğini aktarıyor.

OSMANLI DÖNEMİNİN GELENEĞİ KUKA

Fidancı, tespih çekmenin önemli noktalarından bahsediyor. “Önemli hususlardan biri ip yolu olmalı, keyif için çekeceksin. Eline aldığın zaman hata olmamalı” diyor. Tespihlerin genellikle 33’lü yapıldığını ve bazı müşterilerin yanında 99’lu da yaptırdığını belirtiyor. Kuka malzemesi üzerine dikkat çeken Fidancı, “Osmanlı döneminde bütün tabipler kuka tespih çekermiş, kuka tespihi olmayan tabibi saraya bile sokmazlarmış” ifadesini kullanıyor. Tespihlerin sadece dua için değil, aksesuvar olarak da kullanıldığını dile getiriyor. Kendi ürettiği tespihlerin doğasını bozmamak adına işleme yapmadığını da ekliyor.

TESBİHLERİN KULLANIM ALANLARI

Fidancı, tespihlerin sadece kullanılan bir malzeme değil, aynı zamanda estetik bir aksesuar olarak da tercih edildiğini ifade ediyor. Bazı kişilerin tespihleri arabalarının vites topuzuna taktığını veya aynalarına astığını aktarıyor. Ek olarak, “Ben tespih doğasını bozmak istemiyorum” diyor ve kendisine duyulan saygıyı vurguluyor. Tespih yaparken dikkat ettiği unsurlar ve geçmişten gelen gelenekler, onun bu sanat dalına olan bağlılığını gözler önüne seriyor.