Yıllardır, psikolojik destek arayan bireyler, “Terapi uzun bir kanepede yatmayı içerir” veya “Tüm sorunlarınız için annenizi suçlayın” gibi yanlış anlamalarla bombardımana tutulmuştur. Ancak terapiyi düşünenler arasında sıklıkla kafa karışıklığına yol açan bu inançlar ne kadar doğrudur? Terapiyle ilgili en yaygın yanılgılardan bazılarının ardındaki gerçekleri inceleyelim.
Popüler inanışın aksine, terapi seansları mutlaka filmlerden sahneleri anımsatan bir kanepeye uzanmayı içermez. Psikanaliz gibi erken terapi biçimleri bu yaklaşımı kullanmış olsa da, modern terapötik teknikler önemli ölçüde gelişmiştir. Günümüzde, terapistler ve danışanlar genellikle her iki tarafın da göz hizasında oturduğu yüz yüze seanslara katılmaktadır. Freudyen modelden uzaklaşma, terapist ve danışan arasında daha işbirlikçi ve eşitlikçi bir dinamiği yansıtır.
Dr. Quinn-Cirillo ve psikolog Jodie Cariss, terapi sırasında uzanmanın tarihsel kökenlerini vurguluyor ve bunu Freudyen psikanalize kadar takip ediyor. Bununla birlikte, çağdaş terapistler, göz temasını sürdürmenin ve karşılıklı saygı ortamını teşvik etmenin önemini vurgulamaktadır. Geleneksel uygulamalardan bu ayrılma, modern zamanlarda danışanların ihtiyaç ve tercihlerine daha iyi uyacak şekilde terapinin evriminin altını çiziyor.
Terapinin birkaç yıla yayılmış çok sayıda seans gerektiren uzun bir süreç olduğuna dair yaygın bir yanılgı vardır. Bununla birlikte, terapi süresi bireyin ihtiyaçlarına ve kullanılan terapötik yaklaşıma bağlı olarak değişir. Psikanaliz yıllarca süren tedaviyi içerebilirken, depresyon veya anksiyete gibi durumlar için bilişsel-davranışçı terapi (BDT) tipik olarak 12 ila 24 seans sürer. Ayrıca, seansların sıklığı ve süresi, müşterinin özel endişelerini gidermek için uyarlanır ve nüksetmeyi önlemek için güçlendirici seansları içerebilir.
According to Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Uzmanı Doç. Dr. Taha Can Tuman, terapi seanslarının süresi ve sıklığı danışanın durumuna ve gereksinimlerine göre belirlenir. Bu kişiselleştirilmiş yaklaşım, müşterinin refahını artırmak ve endişelerini zamanında ele almak amacıyla terapinin hem etkili hem de verimli olmasını sağlar.
Sonuç olarak, bu kavram yanılgılarını çürütmek, bireylerin terapi arama konusunda bilinçli kararlar vermelerine yardımcı olur, terapötik sürecin ve potansiyel faydalarının daha doğru bir şekilde anlaşılmasını sağlar.